ترجمه: این مقاله به صورت کامل و روان ترجمه شده است!

Maternal age and outcome of preterm infants at discharge from the neonatal intensive care unit

Abstract

Objective: To assess the effect of maternal age on preterm neonates' survival free from major morbidity at discharge from two neonatal intensive care units in Jerusalem, Israel. Methods: A retrospective chart review of  two hospitals from 2009–2010 was performed. Eligible neonates were born at less than 35 weeks of gestation  and survived to discharge. Major morbidity included at least one of the following: chronic lung disease, at least grade 3 intraventricular hemorrhage, periventricular leukomalacia, at least stage 3 retinopathy of prematurity, at least stage 2 necrotizing enterocolitis, or sepsis. Results: The analysis was performed on 380 neonates of 294 mothers. Mean maternal age was 30.5 years (range, 17–52), mean gestational age was 31.5 weeks (range, 24–34), and mean birth weight was 1705.5 g (range, 460–3150). Of the neonates, 90 (23.7%) had 26major morbidity, which was associated with lower mean gestational age (29.5 weeks vs 32.3 weeks, P b 0.001), birth weight (1326.5 vs 22.2 g, P b 0.001), and the need for resuscitation at birth (P b 0.001) in comparison with neonates withoutmajormorbidity. A comparison ofmaternal age between the two outcome groups yielded a nonsignificant result. A logistic regression model revealed thatmaternal age does not contribute significantly to poor neonatal outcomes. Conclusion: Advancedmaternal age was not associated withmajormorbidity of preterm neonates at discharge from the neonatal intensive care units.

© 2015 Published by Elsevier Ireland Ltd. on behalf of International Federation of Gynecology and Obstetrics.

Keywords: Maternal age, Neonatal morbidity, Neonatal outcome, Preterm infants.

سن مادر و تولد نوزاد نارس در زمان ترخیص از بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان

چکیده

هدف: ارزیابی اثر سن مادر در بقاء نوزادان نارس، از موربیدیتی  شدید (ناخوشی شدید) در هنگام ترخیص از بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان در اورشلیم، اسرائیل است.

مواد و روش: با مروری بر سابقه دو بیمارستان در سال­های 2009-2010 اجرا شد. نوزادان واجد شرایط که در کمتر از 35 هفتگی از دوره بارداری متولد شده بودند و پس از ترخیص از بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان زنده مانده بودند جامعه آماری پژوهش بودند. عوارض عمده حداقل شامل یکی از موارد زیر بود: بیماری ریوی مزمن، خونریزی داخلی بطنی درجه 3، آنتروکولیت نکروزان درجه 2، یا سپسیس (عفونت خون).

نتایج: تجزیه‌وتحلیل بر روی 380 نوزاد از 294 مادر انجام شد. میانگین متوسط سن مادران 5/30 سال (حدود 17 تا 52 سال)، میانگین سن حاملگی 5/31 هفتگی بود (حدود 24-34 هفتگی)،  و میانگین وزن نوزاد در هنگام تولد 5/1705 گرم (حدود 460-3150 گرم) بود. 90 نوزاد (7/23 %) 26 عوارض عمده را داشتند که مرتبط با میانگین سن حاملگی پائین بود (29 هفتگی در مقابل 3/32 هفتگی، با احتمال 001/0)، وزن تولد (5/1326 در مقابل 2/22 گرم، با احتمال 001/0) و نیاز به احیاء در بدو تولد (با احتمال 001/0) در مقایسه با نوزادان بدون عوارض عمده بودند. مقایسه سن مادر در دو گروه معنی‌دار نبود. رگرسیون لجستیک نشان داد که سن مادر به ارتباط معنی‌داری با پیامدهای نوزادی ضعیف ندارد.

نتیجه‌گیری: سن بالای مادر با موربیدیتی نوزادان نارس در هنگام ترخیص از بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان ارتباط ندارد.

کلمات کلیدی: سن بارداری، موربیدیتی نوزاد (ناخوشی نوزاد)، پیامدهای نوزادی، نوزادان نارس.

سفارشات ویژه پایان نامه با توجه به شیوع کرونا + همکاری به صورت غیر حضوری و با تخفیفات ویژه جهت راحتی

ثبت سفارش پایان نامه

موضوعات جدید با مقاله بیس 2017